Alone in bed the joy is even deeper
I feel like I could - write a best seller.
diyor manic street preachers. onları 2000 yazında ne çok dinlemiştim walkmaninde. kadıköyde ikinci el kasetlerini bulmuş, sokaklarda terleye terleye dinlemiştim. sahipsiz arabanın arkasında tekel kanyağı, dimitrokopula şarabı içerken de iyi gitmişlerdi akşamüstlerinde. ama sonra unuttum onları. şimdi, tamm şimdi o hatırlattı, 'so take me back to hazelton avenue' diyerek.
yatakta tek başına dönüp durmak beni iyi yazar yapacaksa yapmasın, ben
yatağın içinde, kanepenin üzerinde, halıyla yeknesak, koltuğa ters oturup ayakları da dikip, rüzgârın tatlı tatlı okşadığı bir sonbahar öğleden sonrasında kumsalda, sabaha karşı çimenlikte, kar yağarken bankta, el ele yürürken bilmediğim bir sokakta, güneş batarken boğaz'da seni öpmek istiyorum.
