zamanı akan, giden, ardışık bir şey gibi algılıyoruz ya hani. onda bir yanlışlık var. bazen akmıyor. hiç bir şey akmıyor. günlerdir birikenler içerlerde bir yerde fena tıkanma yapıyor. sonra, çok başka bir gün, başka bir yerden çıkıveriyor, aniden. çınn diye açılıveren bir kulak gibi açılıyor onun gönlü önünde mesela, ama beyhude. annemin, tıkanan lavaboya uyguladığı yöntem oysa ne güzel: kolu sıyır, avuç içini lavabo deliğine bastır, bir kaç defa kuvvetlice pompala. avcunla. öyle, plastik pompayla değil, avcunun içiyle. pompala. pompala. açılsın gönüller. ohh.
